माझी पहिलीच निर्यात order होती ती आणि साल होत १९९४. Internet वगैरे अगदीच प्राथमिक अवस्थेत होतं तेव्हा. माझ्याकडे पैसे नसायचे, तरीही जनकल्याण जी माझी बँक होती, त्यांनी माझी LC negotiate केली. मी सप्लायर ना advance देवू शकत नसे; मात्र मशीन्स तयार झाल्यावर लगेच पेमेंट अशी सोय मी बँक मार्फत करून घेतली होती.
त्यामुळे करायला असं लागायचं, कि मशीन तयार झालं , कि excise deptt चा एक शिक्का लागायचा , आणि २४ तासात मशीन dispatch करायला लागायचं. नेहमी मी असं झालं कि बँकेत जाऊन चेक घ्यायचो, सगळ सुरळीत व्हायचं. एकदा मात्र गाडी अगदी काट्यावर आली. जेमतेम ४ तास उरले आणि बँकेत चेक तयार नव्हता. तेव्हा कळल मला , कि आमची बँक सांगली बँक मार्फत हा उद्योग करत असे. प्रेशर. तो चेक collect करायचा, सांगली बँकेत जायला हवं ५.३० वाजलेले. अधिकारी निघून जायची भीती.
मी बँकेत फोन केला. वैद्य म्हणून अधिकारी होते.
"चेक तयार नाहीये" उत्तर. मी म्हटलं "झालं, बोऱ्या वाजला".
"अहो तयार करतो ना, कुठे देवू सांगा". माझा कानावर विश्वास बसेना.
वैद्यांनी अक्षरश: चेक मला मुलुंड स्टेशन ला ३ नंबर फलाटावर ७ वाजता दिला, जो मी धावत पळत घेऊन साकीनाक्याला गेलो, आणि मशीन dispatch केल वेळेत !
एवढ काय त्यात अस वाटेल; पण बँक अधिकारी, तोही डोंबिवलीला राहणारा, माझ्यासठी fast लोकल सोडतो मुलुंडला आणि मला चेक देतो !
एखाद्या चाकरमान्याला विचारा काय असत हे सगळं !
#टीप : हे वैद्य साहेब पूर्ण निर्यात विभागाचे प्रमुख होते !
Its really amazing expireance
ReplyDeleteसुखद धक्का 🙂
ReplyDelete